Ne istediðini çok iyi biliyor gibiydi.. Sürekli çalan telefonunu sessize alýp, dýþarýya çýktý.. Çýkmaz sokaðýn yalnýzlýðý ile gökyüzüne bakýp derin bir nefes aldý... Yüzünde hüzün kalbinde acý vardý.. Her gün onunla birlikte el ele, cývýl cývýl sohbetle yürüdüðü bu yollarý.. Þimdi köþe baþý sessizliðiyle, elleri ceplerinde yürümeye baþladý.. Her adýmýn da anýlarýn üstüne basa basa, Kimsesizliðin belirsizliðinde yepyeni bir baþlangýca... sunasancak 27/03/2014 10:09... Sosyal Medyada Paylaşın:
sunasancak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.