Tutmasýný bilseydin eðer yüreðimin elleri vardý
Görmesini bilseydin eðer gözlerime oturup sana gülen yüreðim
Sen, ben den ziyade içindeki yalnýzlýðý sevdin
Senden kalan sensizliðe hibe ettim beni
Yokluðum, varlýðýna armaðan olsun.!
Öyle güzelliði çaðrýþtýran
Hafýzama nakýþlý anýlarým olmadý seninle
Yüreðim hep süklüm büklümdü
Ki; gecenin ezberini bozacak anlamlý sözlerin yoktu, olmadý zaten
Ondan olsa gerek hep bir þeyler eksikti
Yarým kalmýþlýðým tokat gibi yüreðime indi
Hep bir þeyler kýrýlýp, döküldü
Kýrýlan cam deðil yürekti.!
Kýzdým, öfkelendim, içimde ki soðuk duvarlarý yumrukladým
Oysa güzel günleriydi özlemim
Ýçimi kemiren hasretindi
Sitem ettirip, söyleten
Artýk ne söylesem anlamsýz
Öyle uzak ve yabancýsýn ki ben den
Yoruldum.!
Ýnsanlara güvenimi yitirdikçe sustum.!
Kapattým gözlerimi ve kulaklarýmý
Yüreðim iki büklüm
Yoktun, yoksun artýk ben bana sarýldým
Gözün aydýn nazenim
Bundan böyle herkese, her þeye saðýr ve dilsiz yüreðim.!
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.