Hüzün kokuyordu köþe bucak Sararmýþ yapraklarý aðaçlarýn Topraðý didiklemekte olan güvercinler Ve hüzün sarmýþtý Soyunmuþ aðaçlarýn bedenlerini
Koyu bir hüzündü bizi/beni çevreleyen ’Hüznün rengi var mýdýr ,ya kokusu?’ Diye geçirdim içimden Çevremde ki bitmek üzere olan Sonbahar manzarasýný izlerken
Ve düþledim seni yeniden Gelecek mi diye sorup durdum defalarca kendime Sonra gökyüzünün buðulu mavisi altýnda Oturup sarý yapraklarýn ortasýna Geldiðini kurguladým zihnimde