SIĞINMAK KARANLIĞA...
Beklemek umarsýzca ve yadsýmadan sevdayý
Hani döner de gelir diye bin bir umutla
Ve yüklü iken onca serzeniþ
Ererken baþýn ta arþa.
Vazgeçmeyi denemedim sanma
Hem de defalarca
Býrakýp gitmek keþke bu kadar kolay olsa
Olmazýn oluru benimki
Sýðýnmak ve kaçmak kendinden
Yaþlar dökerken bucaðýnda, kucaðýnda.
Mümkün mü söyle aksi
Ýstediði kadar cebelleþse de mantýk yürekle
Kan kussam da kýzýlcýk þurubu içtim diye
Saklasam acýmý týrmalarken sessizlik baðrýmý.
Karýþmak geceye o silik gölgemin nezdinde
Dalýp dalýp gitmek uzaklara
Sürüklenmek belki de beyhude bir yakarýþ
Aksi ne mümkün bir o kadar yakýcý bir bekleyiþ.
Sýðýnmak karanlýða
Sýðamazken yere göðe
Korumak o küçük dünyamý
Görüp göreceðim en büyük acý.
Yaþamak adýna, ölümün tadýnda
Nüksederken sancý azalmak zamanda
Alýp gitmiþsin baþýný bir defa
Uzaklardasýn ellerim iki yanýmda
En dibinde yenilginin çöken tortusunda.
Ýmkânsýzý istemek tek suçum
O siyah gölgeler tek sýrdaþým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.