Aramızda Yalnız

eski zaman aynalarýnda
bulanýk bir acýyla uyanýr düþüm
hiçbir anýda ansýzýn deðilsin
bütün kargaþamda böyle upuzun
ayaðýmý attýðým uçurumun sonunda
yine o ayný kendim...

gözümün takýldýðý an dipsiz kuyu
hiç ölmeyecekmiþ gibi uykusuzum
boyalarý dökük bir romandan indim
yapraklarýnýn karýþtýðý ikindisizliðe
hüznüm uzun...yaðmurumdan korun...

þehirler sensizliðiyle birbirine benzerdi o zaman
þimdi bensizliðiyle de benziyor bir de
iki defa eksilttik ya dünyayý
bir defa bile ölemedik bu yüzden
ölüm yaþayanlarýn bahanesi
ayrýlýk bizim bahanemiz
adlandýramadýðýmýz zamanda
kaybolduk ya bu yüzden
kaybolduk uzun
kýsacýk ömürde...

günün hay huyu içinde ellerim terli
uçurtma yýllarýmdan kalma bir umutta
kirli bir mecburiyetin adýydý sensizlik
bir pazar günü bir kasabaya uzaktan bakar gibi
acýrken yalnýzlýðým...

sýðýndýðým yalnýzlýðýn týnýsýyla sayýkladýðým
fýsýltýsýz bir uzayý kaplayan bir evren türküsüydün
sanrýsýz
yanýlgýsý sadece kendisi
sonrasý büsbütün en doðrusu
bana bakan yanlarý çocukluk günlerinin...

"hiçbir yaðmuru tam yaþamadým
bütün yaðmurlar aklýmýn sana gittiði anlardan eksik"

"ama önce bulutlarýmýzý tümleyelim
iþe gözyaþlarýmýzdan baþlayalým:
sen hep yanýmda ol ve hiç aðlama
ve bütün yaðmurlarý geriye dönük
birlikte yeniden düþleyelim"...

"aramýzda yalnýz bir duru göl kalýrsa
üzülme
o kalplerimize aðlamadan bakabilmenin gerekçesidir
insanýn kalbi en acýmasýz mezardýr ya...
birlikte yeniden düzleyelim"...


Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: