Meylere düþtüm söndüremedim,
Hanlarda yattým uyutamadým,
Pervane oldum durduramadým;
Yanar ha yanar sönmez bu ateþ.
Düþlere daldým uyanamadým,
Gözümü açtým her yanda gördüm,
Bir nefes çektim kokusun aldým,
Yanar ha yanar sönmez bu ateþ.
Çýra olsam tükenir bir dem sönerdim,
Mum olsam erir bir dem biterdim,
Toprakdan oldum topraða giderim;
Yanar ha yanar sönmez bu ateþ.
Yarin çirayýnda gördüm ’O’ nuru,
Mest oldu gönül duru mu? Duru,
Ýçsem ermiþ elinden bade suyunu,
Yanar ha yanar sönmez bu ateþ.
Meftûnum gönlümde durur bu ateþ,
Köz oldu küllenmez yanar bir ömür,
Zâhir’i görünce harlandý ateþ;
Yanar ha yanar sönmez bu ateþ.
Ali Aþkýn KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.