Bildiðini yumuþakça söylesin sen
Tavrýnda böbürlenme olmasýn sakýn
Þu alemde her insan olamaz arif
Arifliðini göster eðer arif isen sen
Coþup da kibir ile konuþmayasýn
Had bilmezin haddini bildir elbet ki,
Lakin onuda iþte arifce yapasýn sen
Sana hasetle bakaný hakka havale et
Sen haklý isen eðer hak seni korur elbet
Ebû Cehil gibi cahil ise bir de kibirli ise,
Ýlim öðren ilim öðret sen yolunda devam et,
Sen bir gülü tuttun mu hiç battý mý dikeni?
Battý ise ne yaptýn tutup yere mi attýn?
Yoksa narince tutup tekrardan mý kokladýn?
Ey güzel kardeþim insan da gül gibidir,
Kokusu hoþtur ama dikenleri vardýr bil,
Kimisi kaktüs olur ona yaklaþmayasýn;
Uzatan sev sev onu eksik etme suyunu.
Görüyorum ateþlisin pek de heyecanlýsýn,
Bilginde maaþallah alimi kýskandýrýrsýn,
Lakin olmuyor iþte yumuþak ol sertsin,
Böyle olursan eðer çamurlaþýr da ilmin;
Debelendikçe batar sen içinde kalýrsýn.
Ýlim irfandan önce merhamet sahibi ol,
Munis ve mulayim ol gönülden hep nazik ol,
Aman sakýn zulm etme hakka da sakýn girme;
Zalim olursan eðer gider boþa ilmin de.
Meftûn sen neylersin kendine de söylersin,
Bilmiþlik taslamam ben bildiðimi söylerim,
Ýlim küfesi doldurmak pek zor iþtir bilirim;
Ne kadar bilsem bile vardýr elbet eksiðim.
Ali Aþkýn KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.