Anılarımı Asıyorum

Bir yaným uçmak ister

bir yaným kendini baðlamak sandalye ayaðýna

içimde bir yer var

içinde asla göremeyeceðin

sularý tarif etsem

deniz boþalýr ...

yapamadýklarýmý görüyorum

kendimden kaçmaktan unuttuðum

geçiþtirilmiþlikler arasýnda

yüzünü unutmaktan korktum

gözlerimi kapayýnca.

ellerimde büyük imkansýzlýk

senin dýþarýdaki görüntün

içim sýkýntýyla dolu

bir baksan içeri

sorsan bakar ufkum

üstümden çýkmayan bir leke gibi

hergün ayný resmi giyinirim

bir izlesen içimi

sigara dudaklarýmda gerilir

kaðýtýn en keskin yerini dayadým bileklerime

bir duysan


gelenin nasýl taþtýðýný

nasýlda büyüyor gözlerimde

rahatým kaçmýþ vakitsizce

içim acýnýn týmarhanesi

ne gelen belli ne giden

gözümdeki açýklýklardan gir içeri

sakladýklarýmý bir bulsan

Ön tekerin sürdüðü

bir arka teker

çocuk hangi þekilde yoðruluruyorsun

o kocaman elllerin arasýnda

kuþlarýn vakti deðildir..

uçar yazýlar

sözler uçar

kendini kaybetmiþ gövdelerden

kendi çizgilerindeki baloncuklarýn içine binerek

havalanýr bulutlarýn boþluðuna...

Ah ölüyoruz

yassý güneþin altýnda

yalýn ayak öksüz

topraðýn kokusuna dönüyoruz...

Sosyal Medyada Paylaşın: