İsyan ateşi, yasak aşk ve yasak kent gibidir, yüceak
İsyan ateşi, yasak aşk ve yasak kent gibidir,
Hesaplamadým ama, kaç kez, hayretle baktým sana, öncesi olmayan, baþlangýcý düne ait pencereden.
Sessiz kalabalýk içinde, öylece durdum ve þaþkýnlýkla baktým. Ýsyan ateþi, yasak aþk ve yasak kent gibidir, her gecesi yavaþça ateþlenmekte, gün doðumu burçlara ulaþýlmakta, ve gülüm, biz yokuz sanki, nedense!..
Durup dinliyorum, bir çocuk aðlýyor, yýrtýnýrcasýna, biliyorum, çevre evlerde ki, gücü yetmeyen annelerin halini, asýl aðlamalarýn, nasýl teselli bulmaz dertlerden doðduðunu.
Yaþlý bir ihtayar, koyveriyor gecenin sessizliðine, ossurukla karýþýk öksürüðünü, acýmayý bilmeyen bir dünyanýn karþýsýnda, haklý olan kendi bedeni, yaþama tutunan yorgun düþleriymiþcesine...
He kurban, bakýp raslantýlara, yürek kývýlcýmlarýný, açgözlü yabanlýðýn küllendirdiði, ey! büyük gece, ayýp deðildi senin için beni tanýman.
Ilýk esen, harý düþmeyen, soluðun üstünden geçti gülüm..
Geceye inat, aþk ile kokun, fýrlama bakýþlarýn bana emanet!.. Atilla Yüceak Kasým 2014 Araþtýrmacý Yazar -Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.