İç Odam

Ayrýlýk rüzgârlarý dolanýyor etrafýma,
Periþan halim çoktandýr tedirðin bu saatlerde.
Kapýsý açýk avluyum pencerem kýrýk,
Paslý kilidi sö/külmüþ yüreðimin.

Kaçaðým iç zulamda astarýna gizlenmiþ biletsiz,
Akýntýsýna yolcuyum iç odama.

Ve adaca dingin etrafým mavi denizde,
Ýrini kabuk baðlamýþ yaralarým düðüm,düðüm.
Bahçesi talan iç avluyum güllerim kurumuþ,
Odalarým boþalmýþ taþýnmýþ masa,sandelyeler.

Misafirin izi yok ot b/ürümüþ sarnýçlarýmý,
Gölgeme küs benden habersiz güneþim kýþý b/itmez.

Kaç mevsim çiçeksiz renksiz kaldý gelincikler,
Tarla kuþlarýna aðýtlarým y/akar kan gülüm.
Topraðýma dargýn sýrra kadem tüm cemreler,
Akýntýsýna hazanda yolcuyum iç odamýn.

Gün aydýnlanýyor geceye cin/ayet gibi,
Her suskunluk iç odama açýlýr bir kapý sanki.
Að/acýmla seviyorum suyunu denizimin,
Beni kuþ/atan gölgeler uyluklarýmda sýzý gibiyken.

Nazýmý uðurlar Marmara zulasýnda üsküdarýn,
Ýç o/damda kaným çekilir serapça görürüm.

Ve dalgalarýný kedice yalýyor adalarýmýn Boðaziçi,
Ay/aklarýma yalnýzlýðýyla dolanýrken Kýzkulesi.
Anda çam kokular dolar aydostan odama,
Ay dö/külmüþ kýrýk penceremden gümüþ tepsideyken.

Ekmeði alaza yanýk þarabý çam bardaktaysa hele,
Yalnýzlýðý gibi yorgunluðuda t/atsýz olurmu yýllarýn.
Ellerim istemeden karanlýðýný okþar siluetinin,
Ruhu sürgün anda bedenine döner yalnýzlýðým iç odada.


Sosyal Medyada Paylaşın: