BEYNİMDE Kİ KARAR PERDESİ

Yalnýzlýðým yetim malý,
Hala onun nazarlýðýný takýyorum.
Bu sorumsuz bakýþlarýmýn ardýnda ki ;
Gizlenen insanlýðýma.

Kolay denebilecek sabýrsýz þýmarýklýða
Heves etmiþ bir çocukluk yaþamadý ki ;

Yokluða açlýðýný býrakarak
Çýrpýnýp kalmýþ yüreðim.

Bu zor tüten hayata
Keyfimce bir sütlü kahve ýsmarlamadan
Gidiyorum ya
Yazýklar olsun bana.

Yaþadýkça yetkinleþen yönlerimin
Önünü týkayan tek þeyin
Dýþa vurumlarýma
Baðýmlý olmanýn acýsýymýþ.

Nefesimde parçalanan
Ardýndan hiç koþamadýðým
Þerefli kavgalarýn cesaretiyle tanýþmak
Bana nasip olmadý.

Baþka bir anlayýþa
Koruyuculuk yapma alýþkanlýðým,
Sürekli fazlalýklarýmý
Ayýklama isteðimden
Beni hep alýkoydu.

Çöküþ süreçlerimin
Yaratýsýnýn sahibi
Bu kaçýnýlmaz yazgýmý
hep böyle mi paylaþtýracak,

Zamanýn akýþýna ruhumu
Ödünsüz teslim ederek.

Yüreði dokuz doðuran
Hayal aþýðý ümitlerin süvarisi olmuþ
Garip bir þairden öteye gidememek ne acý ...

Bana gül koklatacak ne hayat
Ne de ikinci bir dünyanýn peþindeyim.

Beynim de ki karar perdesinde
Duygularýmýn notaladýðý son sözlerse,

Bu karmaþýk yaþamýn;

Biçimsel yapýlarýndan hoþlanýp,
Duygusal seçimlerinde hataya düþen insanlarýn
Her zaman yalnýzlýðýn türküsünü
Söylemeye mahkum býrakýlmýþtýr.


Sosyal Medyada Paylaşın: