Bir týkýrtý uyandýrýyor bugün ruhumu... Bir kuþ geliyor pencereme... Donmuþ,kanatlarýndan biri kýrýk, Çýrpýnýyor gözlerime bakýp,aðlýyor gözyaþlarýmý sil dercesine... Yardým et diyor ey adem... Kapýndayým iþte... Yokluk ve çaresizlik almýþ tüm bedenimi, Bitap bir haldeyim... Savaþýn kokusu benim kanatlarýmda... Taþýmaktan yoruldum... Oysa bizim görevimizdi zeytin dalýný uzatmak... Bak bayým... Biz o zeytin dalýný uzatýrken kýrýldý bu kanatlar... Hem de en umulmadýk zamanda... Koþamadýk çocuklar gibi sokaklarda... Tepemizde kurþundan bir yaðmur... Þimþekler yüreklerde çakýyor artýk... Gürültüsünü taaa içimizde... Ve derinlerden yükseliyor ses... Bir çýðlýk... Duy artýk sesimizi bayým... Duy...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abbas Gök Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.