Gerçekten sevmeyenler baþka tenlere kaçarken Ölümüne sevenler Yaþarken kendi mezarlarýna gömülürler
Eskiye dair ne varsa silmek istesem de Resimlerinin küllerine gömdüðüm yüreðim izin vermiyor Seni unutmak yerine, can çekiþmeye razý Sen bilemezsin yar
Yüreðim sevdalýydý, bir o kadar da kýrgýndý Yakarken resimlerini En çok aðlayandý
Yýldýzlý gecelerime bulutlar musallat olduðundan beri Kaç ten yanaþtý þu meczup halime Kaç gönül kucak açtý, ruhsuz ve inançsýz yüreðime Kimi esmerdi Kimi de kumral
Çok kararlar verdim kendime dair Bazen ölümü seçerken Bazen de sancýlý yüreðime kirli tenleri reva gördüm Denizin ýslak rüzgarlarýnda, okþadýðýn saçlarým üþüyünce Ýçimin feryatlarý dile geldi "Yapma" dedi "Yapma"
Yine kandýrdý yüreðim beni Ve kefensiz bir halde mezarýma geri dönüyorum yar Ölümüne sevmek buysa Varsýn Ölüm senin adýn olsun Varsýn adýn, ölümüm olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hakim Alp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.