Kimin Nazarıydı Bizi Ayıran

Hüzünlü akþam saatlerinde sensiz içtiðim demli çaylarým da
Tat vermiyor artýk

Bu gün de gelmedin bana
Oysa gözlerim yollarýndaydý
Hani dün geceki rüyamda söz vermiþtin
"Geleceðim, bekle beni aþkým" demiþtin
Ama gelmedin

Ah caným, hiç deðiþmedin bende
Hala, ayný sen
Gönlümün yangýnýna ev sahipliði yapan sevgili
Kaç zaman geçti
Hala sesinden mahrum bu yürek

Gözlerinin kahvesine hayatýmý feda ettiðim yar
Yine yokluðunun hüznü çöktü üstüme
Gidiþinden beri kaç örümcek yuva kurdu beynime
Kaç þafak türküsü dinledim
Sayamadým

Gurbet deðildi bizi ayýran
Ölüm deðildi
Peki neydi gidiþine sebep
Hangi yalanlardý aklýný çelen
Kimin nazarýydý bizi ayýran

Hadi gel
Otur þöyle yaný baþýma
Sana her zamanki gibi taze kaçak çay vereyim
Ellerini sigara dumanýyla arkadaþ olmuþ saçlarýmda gezdir
Gözlerimin nemini sil dudaklarýnla

Duyarsan
Ýnanma sakýn
Yokluðunda aklýmý yitirdiðimi
Onlar bilmiyorlar sensizliðin acýsýný
Yaþamamýþlar sýcak iklimlerde buz gibi bir yatakta tek baþýna kalmýþlýðýn zorluðunu...




Sosyal Medyada Paylaşın: