kan doðruyor ekmeðime ah bu vedalar koþarak ölüyorum kaçarak seviyorum
yani bir akþamüstü dicle’nin kucaðýna uzanarak hani adýna rastladýðým gibi ilk akþam bir naz zarifçe bir dokunuþ say gözlerinin d’arasýna sevgilim muhayyilesi kýrýk bir günde yani düþ kurmaktý adý ve kendim kadar yalnýzdý gelen yolcular
hani göðsünde sürgündür bir aþk hani kokusu da sinmiþtir odaya ve süslemiþtir kalbi bir ýþýk aþk ki daima yýlýþýk
tebessümle açýlýrken tüm o kapýlar ve bir gün eksilir ya yüzündeki çocuk bir önceki limanda kalýr sevgililer maviler tedirgindir sabahlardan
þimdi akþamlara saklamaksa adýný ve kavganýn içinde bir umutsa yaþamak sonra yapraklar da dökülürse birbiri ardýnca bil ki seninle birlikte ölürüm o gün korkmuyorum yüreðime dayanarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.