Gişeci Kazım Bey'e Serzeniş II

Bizler kentin göz kamaþtýran ýþýklarýna aþýðýz
Uçsuz diyarlarda
Gözleri dokunaklý hanýmefendilere sevdalandýk
Giþeci Kazým Bey ile
Onun sevdasý allý pullu
Benim sevdam tanrý biliyor sessizliðin haþmeti

Tanrým gökyüzünde begonyasýyla mutluluk peþinde
Sýrtýma kondurduðu kambura kasvet biriktiriyorum
Giþeci Kazým Bey geliyor alelacele
Karþýya geçerken reverans yapýyor yalnýzlýða
Ýskeleye alabandasýný vuran yük gemilerinin saygýnlýðýyla
Elime tutuþturulan gayrimeþru meþrubatlar
Kalbim göreceli bütün acýlarý yaþýyor.

- Otur hele Kazým Bey, soluklan
- Efendi yalnýzlýðýn meþrebini bilir misin
- Soyut bir çiçeði koklamak gibiyse bilirim pekâlâ
- Ta kendisidir efendi
- Öyleyse benim meþrebim yalnýzlýktýr Kazým Bey.

(Kentimde dizginlerini kýran atlar kükrermiþ
Garip teyp kasetleri çalýnýr
Alkýþ kýyamet derken deprem gün yüzüne çýkar
Ellerinde ölümle)

Kucaklayalým ölümü karanlýk morglarda
Çünkü sessiz kadýnlar aðlayarak ölürmüþ

Seneler kadar hüzün var kaþýmýn üstünde
Arþa deðerlerse karanlýk çöker gökyüzüne
Yeni doðan ayýn bilincinde

Fersah boyu kuþlar vuracaðýz
Bu çay tarlasýný yokuþ yukarý yakacaðýz
Sesi kýsýlan milli piyangocularý öldüreceðiz
Neyimiz varsa arkamýzda býrakacaðýz
Gideceðiz bu sessiz kentten.

Daha da anlamý olmaz uçmayý anýmsayan kuþlarýn
Eriyen karýn
Hesabý ödedik ve çýkýyoruz.
Ýçimiz ince çizgilerle geçiyor
Salyangozlarýn göç vakti.
- mevsimsel kýrýklýklar rasyonel hüzünlere denktir efendiler -

Aralýk, içimizi ýsýtýn o sessiz yangýnýyla beliriyor
Gözlerimizi de gölgelere satmaktayýz
Yýkýmýn öbek öbek yok oluþunda
Þehrin harabesini sýrtlayýp kederleniyoruz

Kentimiz olan Ýstanbul’da: yalnýzlýk bulunur
Zaman hiçliðin kamburu
Ablukaya maðlup düþen yalnýzlýðýmýz
Bundandýr sessiz ve unutulmuþ sevdamýz.

Sosyal Medyada Paylaşın: