Hava da yaðmur, gönlünde bahar, Ýlk olsa neyse kaçýncý bu sefer? Sürünmüþ çam kokusunu ah Trapezus! Süslü mü süslü, fena da havalý En romantik elbisesi bu çokta cakalý.
Mini mi mini hem de pileli Þarap kýrmýzýsý deðil deniz mavisi Baþtan çýkarmýyor mu, o yeþil gözleri Hayli suskun, yine kaptýrmýþ kendini Serseri deðilmiþ, bu delikanlýnýn biri.
Ah þiir kokulu bilse üzmez kendini Âþkýn özü hasret, hazansa tek mevsimi Ne çiçek açar bahçesinde, ne de deniz neþeli Fýrtýnasý dinmez, güneþ gülmek nedir bilmez. Hoþ o sussa gönlü sükûtu dinlemez.
Ah mahallenin çirkini, en çirkini Düþünmezdi bir gün seveceðini Kabadayýdan bozma, þu pespaye hâlini O da deðildi belki soylu bir ailenin ferdi. Öyle ya bilemezdi, nerede çiçekleneceðini.
Hilâl ÖZDOÐAN 2014//TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şiirşinas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.