Bu ne tuhaf bir gece, gökte siyah bir keder, Yere düþmüþ yýldýzlar, ay da geceden beter, Gözlerinde bulutlar kalmýþ siyah bir adam, dokunsan aðlayacak, hýçkýrarak, durmadan. Elleriyle yüzüne dokunacak bir kadýn, dönüp baktý yüzüne,bana dokunma sakýn! Biraz daha ileri yürüdü aðýr aksak, Söyledi iç sesine, bir sigara mý yaksak? Ardý sýra dönerek kederine bulandý. gerçek kimliði yoktu, baþtan beri yalandý. Arkasýna azalan aydýnlýðý alarak karanlýða yürüdü kederini yayarak. Sesi azaldý önce, sonra yüzü silindi, gölgesine karýþtý, acý göðsüne sindi. Bu ne tuhaf bir acý, ölüm kadar karanlýk, ölüm kadar soðuktu, buz kesiði ayrýlýk.
N.K-2014
"Karanlýðýný arkasýna alanlara..."
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sihirli Kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.