Ay mavisi gözlerin vardý Sarý buðdaylarýn tanesinde ipek saçlarýn Hani her þubat mevsiminde Çalardýn kapýmý bahardan önce Güneþin parçalardý kendini Sana göstermek için Ay yýldýzý kandýrýrdý Sevdan vardý her gece mehtap da Derelerin ýþýltýsýndaydý gölgen Sense ne sakin ne nazlýydýn Zemheri gülü
Çýnarlar sana Söðütler sana yol verirdi Eðilirdi pýnarlar doða eðilirdi Yüreðin ne coþkulu Dilin ne cilveliydi Aklýn sa hep asiydi Sen zemheri gülü
Eserdin karda boranda Savrulurdu uðrunda koca daðlar Yaðardýn bahardan önce Toprak nemlenir Keyfinde demlenirdi mevsimler Sarardý her akþam üstü narin kollarýn Mor öfkeli ufuðu Ve ben aðlardým yalnýzlýðýma Bende þubat hep kýsa zaman Eskir hep nedense bedenim Yýrtýlýr her þubatta yüreðim Ahkam kesemez olur susar dilim Sen se Ah sen Yeniden yüklenirsin umudun sýrtýnda Çýka gelirsin Bir þubat vakti kapýma Yaðarsýn ben aðlarým Boy verir gözyaþýmda umutlarýn Açarsýn gök mavi gözlerinle Baþak rengi tenin Buðday tanesi saçlarýn Aþk savrulurken rüzgarda Yanarým Sen ordasýn aklýmda Önünde eðilir daðlar Caným yanar eririm kokunla Akarým nehirlere Yüreðim köpük köpük Kanar acýlarda kaybolurum Beklerim yolunu Hangi þubat Kaç mevsimde geleceksin Þimdi zemheri gülü Sosyal Medyada Paylaşın:
feriha Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.