sürdürsem sözümü ne olur,
sussam ya da kýyasýya
kim bilir benden baþka
deli gibi olsam eþrafýmca
paramparça olsa, daðýlsa
þahsýmda üþüyen kimliðim
kýrsam bütün aydýnlýðýn kilitlerini
beli bir bükülse karanlýðýn
sabaha atlasam penceremden
kýyýlardan birinde uyansam
güneþ vuruyor ama nasýl denize
parlýyor alabildiðine
bir düþ seçip pýrýltýlardan
balýklarýn pullarýna üfürsem
martýlardan selam,
dalgalardan umutlar yollasam
özlediðim her ne varsa
hepsine konuþsam
ya da
sussam kýyasýya
dönüp dolaþýp ben yine
bir kimsesizlikle boðuþsam
her nerede olursa
sevsem doyasýya
ne olur
þakaklarýma beyazlar düþse
sonsuza açýlýp sussam
bir gün
belki sözüm kalýr
o gün;
dolaþtýrmýþým derdi tasayý
gemiciden aþýrdýðým düðümlerle
býrakmýþým þiirden ardýma
iþte o gün
neþesini býrakýp onu açana
Aþk olsun !
( Dilek KARSLIOÐLU )