Dost dediðin bedende el gibidir
Beþ parmaðýn beþini de bir tutmam
Vefâ, özde, imtihana tâbidir
Dostum beni unutsa da unutmam!
***
Dostum vardý; candan öte, dürüst, mert
Sevgisini gösterirken pek cömert
Ansýzýn bir hazân esti hayli sert
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Riyâ yoktu, gül kokardý özünde
Vatan aþký sönmez ferdi gözünde
Bezm’ Elest’e sadýk kaldý sözünde
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Ruhu zinde, gözüpekti, dâim dik
Bir tek Rahman ve Rahim’e baþ eðik
Hatýrýmda her dem nâzik ve müþfik
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
"Allah aþký kor ateþtir, olmaz kül"
Böyle derdi, hep ederdi tevekkül
Onda esir, bîçâreydi her müþkül
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Dem aldýkça yüreðinde elemi
Feryâd eder, aðlatýrdý kalemi
Mazlum görse yýkýyordu âlemi
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
"Vatan" dedi, ne dert yandý, ne býktý
Bayraðýna, davasýna sadýktý
Dizlerinin bahtýna hep sarp çýktý
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Sinesinde "KIZIL ELMA" ülküsü
Dile gelir coþtururdu türküsü
Ecel geldi, bitti hayat/ öyküsü
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Gözlerimde iz yapýnca acý su
Fedâ ettim duygulara tüm usu
Daðýtmak zor hüzne esir bu pusu
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Zannetme ki benden ayrý, ýraktýn
Yorgun Þair, gönlümde iz býraktýn!
Yaslý bir dost, yanan geniz býraktýn
Unutmadým...Unutamam...Unutmam!
Mecit AKTÜRK
***MEKÂNIN CENNET OLSUN HÜLVANi HOCAM.***