.../
Dokunsalar aðlayacak gibiyim
Gecenin kýyýsýna býraktým sesimi
Ünlemi þaþkýn sözleri avuçlarýna
Bir þehir kadar yorgun
Odalar dolusu yalnýz
Ne haldeyim
Sorma
Bilme...
Kasýmýn hýrçýnlýðý üstünde, küskün bulutun aðlamalarýna
Üþümüþken içimin duvarlarý
Her damla umutlarý ýslatýp, üþüttü
Ve adýmýzý yazamadýðýmýz o duvarlar yýkandý
Üstüne özgürlük ve devrime dair yazdýðýmýz o yazýlar silindi
Ne çok þeyler yitirdik sevgili
Daha çok yaþanmamýþlýklarýmýz vardý, çiçeði burnunda
Ben her seferinde yüreðimi aðzýma alýp sana hicret ederken
Sen bende ayrýlýðý sevdin
Hayat denen kargaþada çok yoruldum
Yine de hiç üþenmeden gözlerine çaktým gözlerimi
Ýçiminde harlanan yangýna, gözlerim su taþýdý
Ve her yara gözlerimi þahit tuttu sevgili.!
Bu ne demek bilir misin.?
Yokluðunla avuttuðum o gri bulutlar
Karanlýða nikahlý, birazdan sicim gibi yaðacak
Gözlerime davetli bulutlarý nasýl susturabilirim ki
Gözlerini gözlerime resmetmiþken yok olup gidecek
Peþinde koþup, tökezlediðimiz o sevmeler yok olacak
Yitip giden zamana mý yoksa
Ýçimde uyuttuðum acýlara mý yanayým.?
Sen söyle.!
Bilirsin sen kadar özgürlük sevdalýsýyým
Özgürlük her zamanki gibi yaný baþýmda
Biraz yoðunluk
Biraz piþmanlýk
Kýrýk, dökük sevmelere raðmen
Hayatý ve özgürlüðü sevdim
Çoðu kez soluðumu kýrdým nefes nefese
Dimdik, tökezlemeden sana koþtum
Onca yorulmuþluða raðmen
Özgürlüðümü sen kadar sevdim
Düþüp, kalktým yüreðine tutundukça
Her yara gözlerimi þahit tuttu sevgili.!
Saðým, solum pusuyken
Kýyýlarýma vurup durdu özlemler
Yasaklarýný delmek gerek gitmelerin
Üþüdüm kâh yakýnýnda, kâh uzaklýðýnda
Üstüme yürüyen yokluðunda
Ki; her yara gözlerimi þahit tutmuþken
Yoruldum
Bence dön gel sevgili...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.