Ben Gidiyorum

Kuru bir nehir yataðýnda iki göz iki çeþme
sana kýzýl çiçekler yeþertirken,
þimdi ayaklarýmýn altýnda papatyalarý ezip
ahmaklýðýma içiyorum!!

Sana dair bütün ezgileri susturdum yüreðimde.
Unuttum seni anlatan bütün lehçeleri,
acýný da karýn boþluðuma saklayýp gidiyorum !!

Sana söylediðim bütün ezgileri
avuçlarýmda biriktirirdim.
Aþkýn anadilinde her mýsrayý sana yazýp,
bütün özneleri yakardým,
þimdi katil yüklemleri koluma takýp gidiyorum !!

Artýk bu satýrlarda ne ben kaldým
ne de senden arta kalan burun kývýrmalarý!!
Seni böyle sevmeseydim
andolsun ki ýslatamazdýn kirpiklerimi,
hiç bir acý yüreðimi titretmez,
diþlerim mengene gibi yapýþmazdý dudaklarýma..

Oysa adýn dudaklarýma her deðdiðinde
yaðmurlarý içerdim kana kana,
emsali olmayan bir heyecandýn
kuruyan dimaðýmda yutkunduðum…

Kaç zamandýr kirpiðim kapanmadý gözümün üstüne
uykuyu unuttum.
Avuçlarýmýn terini
kirpiklerimin ucuna bastýra bastýra gidiyorum !

Ne senden bir merhabaya
ne sana bir elvedaya gerek duymadan,
dönüp sýrtýmý anýlarýna gidiyorum !!

Sana býraktým azat edemediðin gururunu...
Bensiz gecelerinde koynunda sabahlayýp ,
onuruna öpücükler kondurursun ..!!!

Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın: