Başka İhtimal Yok
Senden uzaklarda hep yaralýydým
Hep yaslý.
Ne zaman soluk alsam aklým sendeydi
Ellerim boþluklarý avuçladý
Sýcaklýðýný aradým
Hüzünler yüreðimin yakasýný býrakmadý
Hasretini baðrýma bastým bastým aðladým..
Býçak yarasý vardý gülüþlerimde
Yandý gözlerim ufuklara daldýkça
Bu þehir bu kadar mý yalnýz kalýrdý
Bu kadar mý boynu bükük olurdu sen olsaydýn..
Gözbebeklerime haykýrdý kimsesizliðimi
Güneþin fersiz ýþýklarý..
Yaðmurlar ýslattý gölgensiz sokaklarý
Ne þehir bu kadar virandý
Ne ben bu kadar çaresiz..
Daðýldý birer birer sevinçlerim
Hýçkýrýklara boðulduðum gecelerde
Bir acý yel kaldý boðazýmda
Sorma bana sensizliði,sorma!!
Yaþamak buysa eðer,tutanýn elinde kalsýn
Kefenledim ömrümün sensiz geçen her anýný
Yokluðun ödünç aldýðým ölümmüþ
Anladým !!
Bu ömür ancak seninle tükenir
Baþka ihtimal yok .!!
Mehmet Zafer
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.