Hayat bazen aydýnlýk, bazen karanlýk Biz ikisini de yaþadýk Yaþadýk ve bitti!.. Güneþi yerine astýk Bulutlarý göðe yapýþtýrdýk Çok þükür ýslanmaktan da kurtulduk!..
Daha ne bekliyoruz ki hayattan Dünyayý küstürdük Yeryüzünü alt-üst ettik Deðerleri tükettik Var olana kurþun sýktýk Yarýnlar için ne oksijeni yedekledik Ne tohumu sakladýk Düþmanlýðý körükledik Ýnsaný insana öldürttük...
Ve dedik ki dünyaya: Biz senin kýymetini bilemedik Baþýnýn çaresine bak Dön kendi ekseninde Biz bildiðimizi okuruz!..
-Yolun iki ucu açýk Sonsuzluðu gösteriyor tarih!..-
Karanlýklarý yýrttýk, çiçekleri aðlattýk Daðlarý devirdik, yeþili öldürdük Aðaçlar idam mahkumu Soy aðacý yasta -börtü-böceðin külü savruldu- Yýkýk umutlarý çoðalttýk Üzerlerine yeni þehirler kurduk Ve o þehirleri ömürlük sandýk!..
-Yanýk ellerinle Körelmiþ gözlerinle Sahte kalbinle daha ne istiyorsun Ey insanoðlu Günahkârsýn unutma!..-
Sebepsiz aðrýlarý da çoðalttýn Ben zararda, sen firarda Bu ortaklýk son bulsun Anýlar cam kýrýklarý arasýnda Ve ben, Seni dündeki gibi hiç tanýmamýþ olayým Kesilen aðaçlar dikilse bile...
Rukiye Çelik/Ankara 30 Kasým 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.