hayli zaman oldu senle dertleþmeyeli zümrüd-ü anka’m gözlerinin zümrüt yeþilliðine bakýp aðlamaya bile cesaret edemediðim nicedir baðýþla!
ellerindeki güvercinlere su içirmeyeli aðzýmdan sýrtýndaki entarinin çiçeklerini sulamayalý ellerimle hayli zaman oldu baðýþla!
oysa unutmaktan deðildi uzaklýðým sana çok yakýnken acým dinmemiþken halâ gülmeye utanmak hiç deðildi gözlerinin içine bakamamak…
sarýlamamak korkusu hissedememek yangýsý var ya ciðerini deler nefessiz kalýrsýn karabasanlar içinde de uyanamazsýn bir türlü sabaha! Ýþte öyle bir þey baðýþla!
yeni bir parfüm keþfettim hani ablamýn sana aldýðý bir koku vardý ayný onun kokusu insan durup durup kendini koklar mý kokladýkça hem güler hem de aðlar mý rayiham? kýzma bana ne olur billahi delirmedim! yani henüz kendimdeyim koskoca çeyrek asýrda yýkýlmadým da þimdi mi çökeceðim bir gecekondu gibi apansýz?
korkma! yalan yok hasretin büyük sýðmaz içime yokluðunun tüm yükünü yükledim üstüme özleminden gömlekler giyindim eðnime de ne çare ve birdenbire yer sen oldu gök yine sen bir çift yeþil bakýþýnda asýlý kaldý çocukluðum baðýþla!
özledim çok özledim ölüm hiç kimseye yakýþmadý belki de böyle bir gelin gibi süzüldüðün o gün göklere ardýndan el sallayamadýðým için baðýþla rayiham baðýþla Gül’endam baðýþla annem! ne olur baðýþla…
03:00/30.11.14/Sev_tap Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.