Varsýn zaman unuttursun dünü güne çalýnsýn hüzün dünü unutmuþsa söz , varsýn bu gün inti/hara meyillensin aþk þimdi ölü denizler ve dalgalarýndan yoksun sahiller kadar suskun yüreðim
belki bir gün diyerek tohumlar ektim kýraç topraklara Umuttun’ya unuttuðun kadar Fazlasý ben eksiði sen Umutta yok sende yok Sen yoksan kimsemde yok suskuma sakladýðým bi/adýmsýn hep ötemde
virgüllerle uzayan þiirlerimin koyamadýðým nokaktaydýn ömrüme iliþtirdiðin bu aþký noktaladým say yok saydýðýn varlýðým kadar yok say.
Can Cezayir Aydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.