/ zaman /
Bir bakmýþsýn zaman
tiren vagonlarý gibi yanýmdan geçip durmuþ
ve ben ayný yere takýlý kalmýþým,
yani hayatýn durduðu yerdeyim
zamanýn çok gerisindeyim.
duygu yüklü anlar,düþünceler,
biriken yaralar,tahribatlar,psikolojik depremler
ve daha birçok ruhsal dökülmeler
bizi kendi benliðimize sýkýþtýrýp duruyor.
örseleniyorum sanki durmadan
biri sanki çekiçle baþýmýn ortasýna vuruyor
acý yüzölçümü belli olmayan bir coðrafya gibi büyüyor
büyüyen acýnýn takvim yapraklarýndan
isli lekesi bir türlü geçmiyor.
ve her gün ayný yapraðýn rengine bakýyorum
koparsam da bu isli leke geçmek bilmiyor.
oysa kopardýðým her yaprak
tiren vagonlarý gibi uzayýp gidiyor.
ben týknaz kalýyorum,
onun ise boyu hep uzayýp gidecek
nereye çýkacak bilmiyorum ama
ben hep gerisinde kalacaðým.
24 kasým 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.