Geceme matem düþtü Ýliklerime kadar battým boþluða Çoðalan çýðlýklar sardý benliðimi Sabahý hiç görmemiþ bir âmâ gibi Arýyorum Bulamýyorum Her güldüðünde sen Yüreðime düþen cemreleri
Kokusuz/um Yolum,yordamým,huzurum
Gözlerin terk eyledi þehrimi Sokaklarýmýn ýssýzlýðý sardý Çocuksu masum hayallerimi Ne ýþýklarý yakan oldu Ne de beni bulabilen biri Sýcaðýný acýmadan söktün aldýn etimden Tenini yudum yudum içen tenimden Senden neler neler yaþarken Ah bir bilsen Söküp aldýn ya her bir zerremden Ter bile kokmuyorum artýk Ýnsan kokmuyorum Kadýn kokmuyorum!
Tesellim yok Yüreklim...
Ela gözlerine her seherde Rüzgarýn avuçlarýndan Gazeller söylediðim Ýçimde ki hançer çürüdü Düþtüðü yerde kokuyor þimdi Parçalanan ben deðilmiþim gibi Kanlarý temizliyorum....
Nokta/sýzým Duramýyorum! Duraðým,evim barkým...
Yürüye yürüye köyün birine ulaþtým Bir kaç daðýný aþtým Temiz suyunu içtim Bereketli topraklarýnda yine seninle çoðalýp azalýrken Bir çiçek tuttu ayaklarýmdan Yaklaþtýkça sen kokuyordu buram buram Aldým avucumun yüreðine onu da Kurumasýna izin vermedim elbet Yapraklarýnýn arasýndan bana baktý durdu hep...
O baktýkça Gözyaþlarým aktý O sen koktu ben aðladýkça Ben aðlamayý sevdim çiçeðim sen koktukça....
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.