GELİR/GEÇER

Yaprak raks ederken rüzgâr önünde
Hazâna dönüþür, güz gelir geçer.
Ýnsan acze düþer ömrün sonunda
Dýþýn þöyle dursun, öz gelir geçer.

Caným fedâ olsun yâri bilene
Günah lekesini kalpten silene
Dayan bu dünyâda baþa gelene
Mevsimler tükenir, yaz gelir geçer.

Azdýkça azýyor þu nefis atý
Ýnkârla kirlenen kalpler çok katý
Pek uzun sandýðýn dünya hayatý
Saðnak yaðmur gibi, tez gelir geçer.

Ýnsan Mevlâ’sýndan ümit keser mi?
Gül dalýna konan bülbül susar mý?
Seven, sevdiðine bilmem küser mi?
Sitemle karýþýk, naz gelir geçer.

Kara’m içindeki benliði yaksa
Ýlimde, irfanda zirveye çýksa
Her kimin kalbinde îmaný yoksa
Ne söylesen ona, výz gelir geçer...
Ne söylesen ona, výz gelir geçer...

Hanifi KARA

ESERDEN MÜESSÝRE

Elsiz böcekten ipek, zehirlisindense bal
Düþün; yüce Sâni’yi, sanatýndan ibret al...

Hanifi KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: