Yüzyıllardır Bekliyorum

Bin hengâme içinde
Yaþamak adýna
Ümit çiziyorum
Hayat tuvaline.

Yüzyýllardýr tutsak yaþamýþ gibiyim.
Hiçbir aþk boy vermedi, vermiyor.
Gözyaþýyla beslendiðini sandýðým
Bahar gelmiþ daðlarýmda
Hiçbir þey yeþermiyor.
Çýkýp gitmek var mý bu oyunda?
Vazgeçmek, yaralandým diye.

Yüzyýllardýr boþa yaþamýþ gibiyim.
Güvercin azat eder gibi
Bin tutam sevgiyi
Saçtým avuçlarýmdan uçuruma.
Ne kaldýysa yaþadýklarýmdan.

Yüzyýllardýr hep baþkalarý için yaþamýþ gibiyim.
Köprüleri kurmuþum hep bir boþluða.
Niteliksiz, deðersiz duygularý deðerli bilmiþim
Ve onlara kalbimi baðlamýþým boþu boþuna.
Düðüm olmuþ boðazýmda kelimeler, konuþamamýþým.
Lakin seçilmiþ bir damla sevgiyi
Büyüsün, okyanus olsun diye
Saklamýþým yýllarca,
Kendimden bile, köþe bucak.

Yüzyýllardýr beklediðime deðdi ya
Artýk geçen günler anlamsýz
Okyanuslar ümidi köprü yaptý nasýlsa
Taþýdý sevgiyi, taþýdý aþký,
Kendiliðinden ulaþtý ya.

Bin hengâme içinde
Sevgi adýna
Aþk iþliyorum
Kalp dokusuna.

Reyhan Yonat


Sosyal Medyada Paylaşın: