Eski bir þiirden geçti gözlerim, Bin yýllýk uykudan Asýldý atmosfere Bir kývrým dudaklarýmýn gölgesine Kuytusuna gizledim yarýnýn Düne çevrili ayak izlerini
“Sen hiç yaþlanmaz mýsýn? ”dedi. Gülümsedim… O da herkes gibi kaportayý görüyordu Oysa içimi dolduran asýrlýk hayaletlerdi cildimi gerdiren
Takmýþtý takan, Bir de kocaman gözleri vardý bulutlarýn Aðladýkça benim yaþlarýmý saklayan Bir ilmek ördüm göðün göðsüne Ben ilikleyip ben açtým bulutlarý
Kopkoyu bir siyahtý yalan Beyazýmtýrak olanlarý masumdu diye bir lakýrdý vardý dolanan Güldüm Yalandý iþte yalan...
Ýçimde ki, Ben, ötesi Ve benden olan!
Vurursa gözlerine bir dalga Selam söyle anýlara De ki;
Ört bas olmuþ bir dünden Rüya dilendi yarýnlara…
Canana Korkmaz / ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.