Bizim Tokyo Terliklerimiz Vardı

Bizim tokyo terliklerimiz vardý
Çocukken.
Bilmezdim o zaman,
Markasý mý
Modelin ismimi Tokyo’ydu.

Beyaz lastiðimsi,
Sünger gibiydi tabaný.
Baþka bir alternatifimiz var mý bilmezdik
Alýnýrdý giyer,
Çok çok sevinirdik.

Koþardýk topraklý yollarda,
Ter içinde kalýrdý,
O toprak terle karýþýr, çamur olurdu
Yan dönerdi içinde,
Kayardý ayaklarýmýz.

Mutluyduk,
Çok mutluyduk
Tokyo terliklerimiz vardý...

Her amaca uygundu o tokyo terlikler.
Yürüyüþ, koþu, týrmanma, uzun atlama...
Belki bu hor kullanýmdandý,
Belki koþturmaktandý durmaksýzýn
Belki de inmediðimizden aðaçlarýn tepesinden
Fazla dayanmazdý.

Dört tarafýndan düðme gibi altýna iliþtirilmiþti sayasý,
Ne anatomikti,
Ne de vardý maostrosý.

Tek tek açýlýrdý düðmeli yerlerden
Parçalayarak tabanýný.
Defalarca dikerdi annem,
Giyerdik gocunmadan
Mutluyduk her tadilatýnda
Kavuþmaktan tekrar tekrar.

Tokyo terliklerimiz vardý bizim...

Ne taþlý boncuklu
Ne parmak arasýydý.
Sadece giydikçe aðýr kokan
Lastikten yapýlmýþtý.

Bazen çiçek konardý plastikten üzerine,
Ne sevinirdik
Uçardýk adeta göklere.

Dayanmazdý,
Dökülürdü o çiçekler birkaç günde
Olsun,
Yüreðimize açtýrýrdý ya o baharlarý
Çocuk sevinçlerimize
Sevinç katardý...



Hiçbir þey kalmadý o günlerden þimdi.
Ne o tokyo terlikler,
Ne üzerine konmuþ plastik çiçekler...

Hiçbir zaman da
O terlikleri giydiðim dönem kadar mutlu olmadým.
Ne pahalý deri sandaletler,
Ne giydiðim anatomik babetler...

Hiç birinin üzerinde
Öyle rahat olmadý
Özgür koþmadý ayaklarým
Yüreðim uçmadý hiçbirini giyerken
Kanatlanmadý


Ve o terlikler kadar
Hiçbir pabucum
Özel olmadý...




Canan Korkmaz / ÝZMÝR


saya: Ayakkabýlarýn deri, plastik vb malzemeden yapýlan dýþ yüzeyi.
maostro: Ayakkabýlarýn taban astarýna verilen isim.

Sosyal Medyada Paylaşın: