Ve Papatyalar

Bilmediðim bir þehirde aþina bir kaldýrýmdan geçiyorum þimdi,
Mevsim yaz,yürekte fasl-ý hazan....


Sahi
Seslensem duyar mýsýn sesimi?

Bak kaçýncý gidiþleri saklýyorum avuçlarýmda,
Sýkmaktan kanattý týrnaklarým ellerimi
Hala özgür býrakmayacak mýsýn vedalarýný?

Çok kýzardýn deðil mi uzun týrnaklarýma?
Oysa bayýlýrdýn ellerimin yumuþaklýðýna
Yüzünde eserdi bir garip kýskançlýk bulutu
Ve ben zevk alýrdým seni sinirlendirmekten...

Sek bir öpüþ isterdin dudaklarýmdan
Kimi zaman ellerin
Kimi zaman bileðin tersi peçete olurdu kýrmýzý boyalarýma
Ben içten içe gülerdim hep sana
O aðýr duruþunun ardýndan
Bayýlýrdýn aslýnda çocukça þýmarýklýklarýma

Sen susardýn
Ben þakýrdým durmaksýzýn inadýna
Anlatýlmaz bir haz olurdu bende suskunluðun…


Olaðanüstü olmasa da
Bir gayret gizlemek isterdin gözüne iliþen çakmaklarý
Ben yanardým o ateþle
Yine renk vermezdim...

Hadi
Bir þimþek yolla senden
Kendimi bulayým yeniden...

Týrnaklarým yine uzun
Frence moda olduðundan beri
Kýrmýzýya boyamadým hiç
Belki hatýrlattýðýndan daha çok seni
Dudaðýmý da kýrmýzý yapmýyorum gittiðinden beri
Pembenin tonlarý dolaþýr üzerinde
Hayallerin renginden olmasýndan kim bilir...
Kara bir ömrü kefen biçsen de bana
Dokunamadýn iþte hayallerime
Tek buluþtuðumuz noktaydý
Papatyalar

Ve
Hala bir demet sunan çýkmadý senden sonra…




Canan Korkmaz/ÝZMÝR








Sosyal Medyada Paylaşın: