Bir hüzün baþlýyor, her yaðan karla
Topraða bakýyor gözler ýsrarla
Nefes alýyorum; isteksiz, zorla
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Anýlar içinden derdim kederi
Gözlerim görmüyor bastýðým yeri
Çukurda kalmýþlar, çekilmiþ feri
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Akraba, tanýdýk el olmuþ gibi
Ömrüm, hazan görmüþ dal olmuþ gibi
Aðlarým, gözyaþým sel olmuþ gibi
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Kalbim paramparça; çok parça kayýp
Ne aðlamak ayýp, ne sitem ayýp
Kýzarým aynaya, sitemler sayýp
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Ecel defterinde gelmedi sýram
Artýk sabýrla da hoþ deðil aram
Daha dokunmadan kanýyor yaram
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Hayat bir merdiven; bu son basamak
Gerçeði kabul zor, zor kanýksamak
Kaþlarýma indi saçlarýmdan ak
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Âvâre gezerim, gönlüm aç gibi
Teselli, bulunmaz bir ilaç gibi
"Eyvâh" için bile artýk geç gibi
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek.
Yaþamadan oldum bir pîr-i fani
Ömür dedikleri bu mudur yani?
Bahar görecektik; nerede, hani?
Yaþlýlýk denilen bu olsa gerek...
Mecit AKTÜRK