Geçmiþin eþiðinde oturuyorum bazen Etrafýmda eskimiþ yüzlü insanlar Kendini arýyor kimi, bilmiyor kimliðini Ben kendi derinliðimde kaybolur iken
Düþüncelerimin siyah perdesinde çocuklar Bir çocuk dilini kaybetmiþ emdiði sütten Unutmuþ testiden su içmeyi susayýnca Þaþkýn ateþler içerisinde yanar iken
Diz çöküp bütün unutulmuþluklara þimdi Bir kulübe olsa hayat, içinde dilsiz insanlar Yaðmur yaðsa dýþarýda, yüreklerde ateþ Doldursak hayatýn içerisini, tükenir iken
Yalnýzlýk hazin düþünüþ, yaþamý özler iken Tükeniþi oynuyoruz sahnede, tükendik içten Kilitsiz zaman hapishanesi hayat, tükendi dem Fýsýltýlar çýð oldu, mevsimler kaybolur iken