Yýllarca ne mevsimler gördüm geldim bu güne Hazan oldu þu gönlüm, zevk sefadan bana ne, Kayboldu birden bire, þu dost denen dostlarým Kalbim dersen bin parça, ben derdime aðlarým, Hazan oldu þu gönlüm zevk sefadan bana ne.
Mevsimler yýllar geçti, gün doðmadý baðrýma Yorgun düþtüm yýllardan, bu gelmezdi aklýma Yoruldum viran oldum, yýllardýr gülmez oldum Gayrý mevsim son bahar gele, gide yoruldum, Hazan oldu þu gönlüm zevk sefadan bana ne.
Hayali var geçmiþin, þimdi benim gözümde Eksik olmaz gözyaþým, hiçbir zaman yüzümde Aklýmdan çýkmaz gayrý þu benim gençlik çaðým, Þimdi mevsim son bahar, tutmaz oldu dizlerim, Hazan oldu þu gönlüm zevk sefadan bana ne.
Bir çýnarýn dalýyken, subaþýnda kök salan Dalým gövdem kurudu, þimdi oldum aðlayan Þimdi gitmek zamaný, ben hazana kul oldum, Ben yorgun yýllar yorgun düþe kalka yoruldum Hazan oldu þu gönlüm zevk sefadan bana ne.
23 Kasým 2014-11-23 Ahmet Yüksel Þanlý er Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.