HAYAT BU

Hayat bu,bazen susar kimimize,
Küser yüz çevirir.
Kapatýr renklerinin herbirini.
Sadece siyahýný gösterir en koyusundan.
Karabasan gibi çöker tam ortasýna yaþantýmýzýn.
Keser nefesimizi.
Kimi zaman bir yay misali gerilir yüreðimiz.
Pamuk ipliðine benzer koptu kopacak.
Depremler olur içimizde,
Ezilir enkazýnda ruhumuz.
Ya bir dost tutar elimizi,
Çýkarýr dipsiz kuyulardan.
Yada biz baþarýrýz yeniden,
Nefes alabilmeyi.
Hayat bu,bazen sunar en güzelinden mutluluðu.
Tüm renklerini gösterir gökkuþaðýnda.
Þen þakrak öter dalinda bülbüller.
Dinleriz en güzel þarkýlarýný.
Güneþ yüzünü döner yüzüne.
Iþýk ýþýk yakar aydýnlýðýný,
Kamaþýr gözlerimiz.
Oysa hayat,ne aðlamaktan nede gülmekten ibarettir.
Bir iner bir çýkar,sallanýp durur yaþamlarýmýz.
Hayat böyle birþeydir iþte.
Gülmek kadar aðlamakta vardýr içinde.
Yeterki uyumasýn, ölmesin ruhumuzda umutlarýmýz...

gülseren morkan
Sosyal Medyada Paylaşın: