Avaz avaza suskunluðum,çarpýyor duvarlara. Vurdukça çoðalýyor acýmýn taneleri, Artýk sayamýyorum. Gittin ya,nedensiz,sebebsiz,vede suskun. Ben yalnýz seni deðil,benide kaybettim. Ben simdi ne haldeyim, Biliyormusun. Buz tuttu gözyaþýmýn yaðmurlarý, Düþüyor yüreðime parça parça. Acýtýyor kalbimi kanatarak,en ince yerinden. Ve ben caným yana yana, Bölünüyorum. Dilimin ucunda birikiyor intizarým. Sitemlerim. Ýsyaným dað gibi büyüyor içimde. Birþey söyÝiyemiyorum. Seni sana havale ettim birde rabbime. Ýþte bu yüzden bu sebebten ben, Kalbime,gömerek seni, Sonsuza deðin; sonsuza deðin susuyorum...
GÜLSEREN MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.