/bil ki her sabah uyandýðýnda, dudak izlerimi bulacaksýn dudaklarýnda, niçin bu gözyaþlarý.., sakýn aðlama/
gün gelir derin darbeler vurur, sað yanýmýzdan.... biz yakýlmasý muhtemel kitaplar oluruz, biraz zincir ve iþkence, öldürülecek yaþa gelirken çocuklarýmýz, daraðaçlarý gölgesinde, ölümdür adý “bir varmýþ”ýn, o karanlýk günlerde... ., sen sakýn aðlama sevdiðim, bundan sonrasý artýk ‘sensizlik’ diye. dudak izlerimiz kaldýkça hücre duvarlarýnda, penceredeki saksýda kör güneþ ve saðýr yýldýzlarda bir gün yaþamaktan vazgeçeriz belki ama sevmekten asla...
...,
/hiç korku düþmesin yüreðine, senin renklerin asla solmayacak ki bende, asma güzel yüzünü.., hadi gülümse/
gün gelir ihtilal dumanlarý tüter, sol yanýmýzdan.... uçurtmalarýmýzýn kuyruklarýnda rengarenk umut oluruz, gökkuþaðý alýn terlerimiz ekin biçer ekimlerden ve bereketi, tarladaki baþaðý gün ýþýðýdýr bu, “bir yokmuþ”un hayallerinde saklý... ., yani bugün olmasa da yarýn, mutlaka ve mutlaka göreceðiz aydýnlýðý. renklerimiz, nisan yaðmurlarýnda sel olup akarken sonsuz denizlere zaman prizmalarýnda kýrýlsalar bile her bahar yeniden kanat açýp konarlar, duvaðýndaki kelebeklere...
.......,
(gün gelir, gün açar, açan gün karanfil kokar, gül kokar)
/ah benim sevdiðim, ah canýmýn içi, daya yüreðini, yüreðimin tam üstüne þimdi, sessizce dinle.., dinle sana sesleniþimi/
gün gelir sevdiðim gün açar, tam da gün batarken.... bir de rüzgar esip denizden, karýþmaya baþlarsa sakalýma saçlarýn inan bu da en doyulmaz tadý olur, kendimize yazdýðýmýz masallarýn cennete kapýsý da böyle açýlýr, kainatýmýzýn... ., giderek tükenmeye baþlar, sakladýðý bütün kötü ihtimaller zamanýn. bir kelebek gelir kozasýna girer gibi, girer yüreklerimize sevda gibi, o an taþar içimizden dünyanýn bütün denizleri her damlasýndan bin çocuk doðar, hepsi de bizim çocuðumuz sanki, dalga-dalgadýr saçlarý, güneþ gibi...
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.