Bugün sabah olmuþ muydu? Yoksa içinin karanlýðý mýydý? Havayý bu kadar karamsar yapan Koþtu Açtý kalýn perdeleri Araladý buðulu pencereyi Gözleri mi buðuluydu pencere mi? O da ayrý bir muammaydý Sabahýn ayazý yalarken bedenini Ürperdi tepeden týrnaða Duygularýnýn tercümanýydý Böylesi hava…
Çekti sandalyeyi cam kenarýna Sanki birini bekler gibi dikti gözlerini sokaða Yoktu öyle güzel manzarasý Birinci katta nasýl bir manzara olurdu ki? Aðaçlarý katledilmiþ Yeþilliði çimentoyla boðulmuþ beton yýðýnlarý Yýkýma hazýrlanan binaya takýldý gözü Ýç çekti içten içe Ne anýlar saklýyordu kim bilir o duvarlar Nelere þahit olmuþtu da susmuþtu yýllardýr Ser verirde sýr vermezdi O kadar iyi ve kötüyü barýndýrmýþtý Ve sonunda yenilmiþti yýllara Yok, olup gidecekti iþte…
Sokakta hayat olduðunun tek iþareti Hemen karþýda ki okuldan gelen Çocuklarýn neþeli cývýltýlarýydý Oysa bekliyordu Neyi beklediðini bilmeden Zil çalýp da çocuklar derse girince Sokak yeniden sessizliðini büründü Bulutlar bu fýrsatý kaçýrmadan Uydu kasvetli havaya Gözyaþlarýný akýttý damla damla…
Evet, Beklediði Ama neyi beklediðini bilmediði gelmiþti Gözleri çakmak çakmak Elleri titreyerek soydu ruhunu çýrýlçýplak Salý verdi sokaklara Daha bir hýzlanmýþtý yaðmur Yaðmur busesini kondurdu ýslak ýslak Yaþanmýþlýklarýný yýkýyordu Koþuyor koþuyor Nereye gittiðini bilmeden koþuyordu Yorulmasý gerekirken tam tersi hafifliyordu…
Sýrýlsýklam Her zerresi výcýk výcýk olana kadar koþtu Arýnma seansý dedi içinden Yaðmur yýkýyordu Yaþanan ýzdýraplarý Kararan umutlarý Griye dönen zamanlarý Ellerinden çalýnan maziyi Kamburlaþmýþ ihanet hançerlerini Beli bükülmüþ sadakatsizlikleri Feri kalmamýþ güvensizlikleri…
Yaðmur özgürlüðü sunuyordu avuçlarýna Pencere kenarýnda belirdi bir anda Yavaþça içeriye süzüldü Damlalardan iz býrakarak Yürüdü koridor boyunca Býraktý kendini çýplak ve ýslak Mavi çarþaflara sere serpe Acaba arýnmýþ mýydý sizce?