Ýçindeyim gözlerimden Geçerek vardýðým bir duraksýn Yaþlarýndan zýrh giyinip kuþanan Bir derviþim ben Selamým yoktur sana bilesin Ama bundan böyle en büyük ateþ bendedir Diyemezsin!
Riya edip büyüklenmem Sözlerime yaldýz sürmem Ýçimden kurtulanlarýn Ýsmini asla zikretmem
Cehennem Yalan dolu üç hecen! Yürüyorum karanlýkta yalnýzým Ayak seslerime takýlýyor taþlar Birden ýþýk kesiyor yolumu Ve sonra büyüyor üzerime doðru Sanki bulutlara çekiliyordu gövdem Sýrtýmda tüysüz bebem Gürültü ile dolarken kulaklarým Bebeðimin ýngasýnda kayboldu dualarým...
Nefesimin ilk harfi yapýþtý boðazýma Düþen kundak içinden kanatlandý meleðim Küçücük dudaðýndan sýzan sütün akýna Parçalanmýþ alnýmdan kan aktý damla damla Gözyaþlarým ateþimi söndürmeye yetmedi Öyle bir doðruldum ki þehadetim bitmedi Ve ruhuma dokundu Mevla bu öldürmedi!
Sonra yürüdüm yürüdüm seni buldum cehennem Buncacýk ateþinle kör zalimler tükenmez Al benim bedenimi, ateþimle yan benim Benim ana yüreðimden o katiller geçemez!
Cennette ki bebeðimin kokusu gelir burnuma Cennet bu meczup kadýn aðlama! Deme bana… Kokumu özler benim cennette yetim kaldý Belki þimdi aðlýyor ya da karný acýktý Ateþine ateþ kattým, sana kendimi adadým Ama þimdi dinle beni Bir isteðim var senden Sütümü saðýp verem Göðüslerime dokunma! Aç kalýrsa ya bebem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.