Annemin
En büyük duasýydý
Ýki dünya arasýna sýkýþtýrdýðý rahmet istemi
Ki;
Annem
Hiç
Ýnanmazdý
Aslýnda
Tanrýnýn rahmetini
Kapitalizmin ellerine
Býraktýðýna
Oysa
Bizim
Bir yanýmýz karanlýk
Çokça da yoksunluktu
Iþýðý görmezdi
Öteki tarafýmýz
Öteki tarafýmýz zaten yoktu
Annem yine de
Þükredip gülerdi olmayan þeylere
Ben ise hep görürdüm
Gülerken gözlerinde saklamaya çalýþtýðý acýlarýný
Sonra
Kendimce küserdim yaþama
Annem öperdi küskün gözlerimi
Þefkat dilinde barýþýrdým yine yaþamla
Ve
Ben
Çocukluðumda annemden öðrendim
Yoksunluklarýn aðýrlýðýnda gülüp
Acýyý kendinde saklamayý
Küskün gözlerde
O yüzden
Senin
Küskün gözlerinde gülen acýný da sevdim…
Taylan KOÇ