Senin saçlarýn oyun bozan
Benim ellerim rüzgarsýz
Yoksun!
Baskýn yemiþ denizlerim de
Þimdi
Nasýl anlatsam
Yokluðunu
Sana
Belki
Kýrk kilit otuyla düðümlenen dudaklarýmda
Yalancý bir arkadaþ gibi
Belki de
Sancý doðuran bir kasým gibi anlatabilirim
Oysa anlatamýyorum!
Çünkü
Artýk
Ne daðým
Ne taþým
Korku geçiyor alnýmdan/hiçim
Ve
Yoksulluðumken
Yoksunluðun
Sen hala
Gökyüzü mü mavi sanýyorsun
Yüzümdeki
Gün karasýný görmeden
Anlatamýyorum…
Taylan KOÇ