Şair o şafak vaktini bekle!

1.

ezgilerden ne haber!
eðriyi doðrultan Âþýk veysel nerede!
’uzun ince bir yol’ vardý
þimdi sükut yanaklara indi
çileye yürüyüþ baþladý
Aþk ne kelime
kezzap çukurunda durakladý arzular
Aþkýn baðlarýný çözdü gün/ah

-cevþen’i giyinmiþ olarak


vakit mayalanýyor; alazlandý özlemle
kararan þu dünyamýz vaktini bekler
gurur yaralý, yorgun diyarlar
dað tepe hüzünlü, dereler de keder
yok oluyor eyüp kanatlý sevgiler

-unutulmuþ baharla yaþamak kara-yasdýr
-Lâlezar, gülizar namlulardan düþmüyorsa artýk
-namlular lav püskürtür gül dallarýna
-heba olur tükenir gecikmiþ sonbahar
-kaçýþýr o intizâr bakýþlý kuþlar

turnalar durun! uçmayýn türkülerden;
birgün þavka kanat açar göçmen ýþýklar
naðmenle akseder gökkuþaðý
vuslat gecesinden çözülür esaret

-yani türküler size tutkun her tan alacasýnda

2.

neden güneþ hüzün yumaðý!
neden örtülmüþ karanlýðý

-ölüm dur;
perdeleme göð(s)ümüzü
ey ay!
ruha karanlýkla dökülme
lav püskürtme geceye
nice yýllar yankýrsa acýlar;
ve azýksýz yaþamaya mahkûm bu çocuklarýn
yüreðinde duraksarsa kopan fýrtýna
misketleri daðýtýr hýçkýrarak rüzgâr
esaret kuþatýr umuda bakýþan çocuk gözünü.

-umutlan güzelim umutla-
-gözlerin türkülerle yansýr sularýma susar uzaklarýn çengi sesleri.










Sosyal Medyada Paylaşın: