buruk bir tebessüm
aðlak bulutlar
gülmeyi unutan güneþ
ve hiç açmayan bahar
þen seslerini unuttuðum çocukluk
yazgýmý yazan kalem
düþlerimi çizen meczup
duvar diplerinde hislenir
mürted bakýþlý cani
muhacir olduðum günden beri
mülteci diyorlar ya;
hicret edebildiðim tek diyardýr þiirler
okurum vasfýný vasýfsýz bir edayla
saðdýðým günden beri
bulutlardan gözyaþý
al bu yavan bir ezgi
dilimi buran riya
içimsiz sözler
kurak iklimlerde kaldý aþk
yara bere içinde kitabým
kalemim katibim
kara bulutlardan efkâr isteme
matem karasý
sevda yarasý çeker
vuslat yoksunu
el firak aðlar
ya sabýr çeker
tespih edemediðim
parmaklarýmda telaþ
kesik kesik türküler kanar
hangi iklime göçsem
yine firak yine firkât
isteme benden sineyi sin
nafile
zaten
türab içinde(y)im
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.