DOKUZ

sebepsiz sevmemiþim seni
sebepsiz sevmiþim
ben hep sevdim bu koca þehri
hep sevdiði için belki de seni
eyüp camini insana boðan sabahýný
ney, kaval çalýp aðlayan aþýðýný
þaþkýn gözlerle izleyen turistini
cenazeyi gömen imamýný da
ve sevmesini bilmeyen kadýnýný da
ben hep sevdim bu koca þehri
hep sevdiði için belki de seni
sarayburnunda sana vuran güneþi
minareye benzer kýzkulesini
ve ay ýþýðýnda süzülen ateþini
ve gözlerine benzediði için belki de
ateþ böceklerini sevdim bu þehrin
ben hep sevdim bu koca þehri
hep sevdiði için belki de seni
sahil boyu uzanan martý kýrýklarýný
balýk diye süpürdüðü ekmekleri
ve denizde susamýþ akrepleri bile
sýrf senin kollarýna benzettiðimden
sadece senin ellerin gibiydiler
ve ben bu yüzden izin verdim
kollarýmdan kalbime akan zehre
ben hep sevdim bu koca þehri
içinde sen olsan da olmasan da
misket þehrimdeki rengarenk diziliþ
ve sen milyon boncuðun arasýnda
bir çocuk gözünde bazen usulca
izleyen, bekleyen arzularla yaþardýn
ben o ýzdýrabýn tam ortasýnda
sana sensiz oyunlar kurardým
þiir yazmayý bilmezdim o zamanlar
ilk gördüðüm kuma seni çizerdim
seni ezberimden daha iyi bilirdim
ben hep sevdim bu koca þehri
hep sevdiði için belki de seni
Sosyal Medyada Paylaşın: