Öpüyorum gidişinden kadın
Bir sonbahar da gördüm gülüþünü,
Yapraklar dökülürken,
Yaðmurlar yaðarken.
Ben en son yine sonbahar da sevmiþtim oysa,
Soðuklar baþlarken,
Sobalar tüterken,
Ve bir sonbaharda kaybettim ben sevdiklerimi...
Bile bile ladese tutulmaktý bu aþk,
Bile bile uçurumdan yuvarlanacaðýný,
O uçuruma koþmaktý,
Düþmekti,
Kalkamamaktý,
Tüketmiþtim gücümü koþarken,
Geri çýkýþý olmaksýzýn dipsiz uçurumdan düþmekti bu,
Biliyordum,
Öleceðini bile bile paraþütsüz atlamaktý uçaktan,
Cebinde parasý olmayan bir çocuðun,
Alamayacaðýný bile bile iç geçirmesiydi bakkalda ki çikolatalara,
Bir yetimin dönmeyeceðini bile bile mezar taþýna göz yaþý akýtarak duasýydý yaradandan babasýný,
Bir öksüzün,
Sarýlýp koklayarak öpmeyeceðini bile bile bir parkta bir annenin çocuðunu öpüþünü izleyiþiydi,
Biliyordum,
Tutmayacaðýný ellerimi,
Sarýlmayacaðýný,
Koklayarak öpmeyeceðini,
Biliyordum...
Bir gülüþtü beni benden senin kollarýna umarsýzca atan,
Sen bendin,
Ben sendim,
Ben anladým,
Senin anlamayacaðýný biliyordum...
Þimdi ney miyiz?
Ýki yabancý,
Belki selamlaþacaðýmýz basit birer arkadaþ!
Uzaktan birbirini izleyecek iki aþýk,
Birbirine özlem ile yanan
Ama
Asla sarýlamayacak iki insan...
Sustun,
Sustum,
Sustuk...
Öpüyorum nemli Gözlerinden kadýn,
Öpüyorum avuçlarýndan,
Öpüyorum yangýn yeri yüreðinden,
Sen benim bir daha sahip olamayacaðým diðer yarým,
Sen benim hep kanayacak yaram,
Sen benim þu hayatta belki son kez tutunmak isteyeceðim son dalým,
Öpüyorum gidiþinden...
Ömer ERASLAN 19.11.2014. 00:42
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.