Tanrý’nýn bana verdiði bir cezaydý bu yalnýzlýk, Sessizliðin çýðlýklarý, Gecenin sýkýca saran kucaðý, Odamýn nemli duvarlarý...
Ve ben, Hak ettim mi bilmiyorum ama Yoruldum, Býktým, Tükendim...
Korkuyorum biraz da aslýnda, Bunca alýþmýþken bu sessizliðe, Kaybolmaktan korkuyorum kalabalýkta, Korkuyorum insanlardan... Korkuyorum Tanrý’nýn bana verdiði cezadan kurtulmaktan. Kimse bilmiyor, Bilmedi, Bilmeyecek...
Ama ben çok korkuyorum...
Ömer Eraslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Eraslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.