Gözyaþýyla konuþan bir akþamdan geçtim
Sustum günahý bir tövbeyle
Artçý depremlerini yürüdüm aklýmýn
Kalbimle savdým hüznü biriktim
Kaçýnýlmaz kuruntulara kör baktým
Aþk, süregelen havsalamdý ömrüm
Bak sustalý bir yüzü var güneþin
Akýþýn da deniyor karanlýðýn gözlerini
Görklü sebeplerini direniyor durmaksýzýn
Tenimize deðdikçe þualarý
Bir mihnet oluyor gökyüzü
Sabrýn selametini aradým /yüzünün çizgileri
Birikmiþ adamlýðýyla yürüyordu adým çünkü
Can havliyle kurdum ölümü sesime
Yoksa gidecekti iyiliðin süsü
Vatka ki ermiþ bir tebessümü tam yerinde
Yakaladýn sen
Göðsümü gererek savrulduðum babamdý ilkin
O bir rahmeti yundu da gitti
Ben kaldým sana etimle ve bir çýð gibi
Yuvarlanarak üzerine düþtüðüm ruhumla
Þimdi seviþken bir kurt gibiyim aþka
Sýrrýna kadem bastým ya ne gam
Kasaveti deðilim gölgelerin bile
Gümrahlaþan varlýðýmý sürdüm
Haybeye deðil sevdiðim çünkü
Gömütü oldum sevmenin
Bir haznede biriktim hazinemi
Gülüþlerinle parýldayan aþkýn pýrlantasýyým þimdi
Sarýl kollarýnýn sana saðladýðý kuvvetle bana
Çýkar yerin altýndan sevmenin göðüne
Yýldýzlarýmýz olsun etrafýmýzda seviþen
Iþýklý rakkaselerimiz olsun onlar bizim
Yandýkça yakalým güneþleri bile
Çar çur ettiðimiz zamanlarýn ahdini alalým hayattan gülüm…
Gün bizim olsun aþka armaðan olunduðumuz kadar varýz çünkü…